زمينه و هدف: يونيت دندانپزشكي كه يك جزء مهم در درمان دندانپزشكي مي باشد ، وسيله اي است كه به راحتي در معرض عوامل آلوده كننده قرار مي گيرد . اين عوامل طيف وسيعي از ميكروارگانيسم ها را شامل مي شود كه در حين درمان امكان الوده كردن يونيت دندانپزشكي را دارند . هدف از اين مطالعه بررسي خواص ضد ميكروبي يونيت هاي دندانپزشكي پوشش داده شده با رنگ هاي حاوي نانوسيلور بود . مواد و روش ها: اين مطالعه از نوع تجربي بود. گرانول هاي PVC پيش آماده خريداري شده و با نانوسيلور خالص با سايز پارتيكل nm40 با نسبتهاي مختلف (0/0625%, 1%, 0/125%, 0/25%, 0/5%) مخلوط شد. مخلوط گرانول PVC و نانوسيلور در داخل دستگاه تحت دماي بالا و تنش برشي زياد به حالت مذاب در آمده و در نهايت يك سري ورقه هاي ساده به شكل مدور زير پرس از اين ماده آماده شد. از نمونه ها در شرايط استريل توسط دستگاه پانچ ديسكهايي به قطر 6 ميلي متر تهيه گرديد.در محيط كشت مولرهينتون آگار باكتريها برابر 0.5 مك فارلند تهيه و روي محيط كشت داده شد. از ديسكهاي تهيه شده در روي هر پليت كشت گذاشته شد . و به عنوان كنترل منفي از ديسك بلانك استريل استفاده گرديد. مجموعه در انكوباتور 37 درجه سانتي گراد گذاشته و پس از 24 و 48 ساعت نتايج بررسي گرديد. روش سنجش با خط كش مخصوص و با اندازه گيري قطر هاله عدم رشد در اطراف ديسك بود. مقاطعي در حد ميكرون از ورقه هاي PVC تهيه شده و زير ميكروسكوپ الكتروني بررسي گرديد تا مشخص شود كه نانوسيلور به طور يكنواخت پخش شده است. يافته ها: اثر آنتي ميكروبيال محلول 1% براي S.mutans و P.aeroginosa وS. aureusتقريباً موثر بوده ولي روي باكتري هاي ديگر اثري را نشان نداد. محلول 0.5%نيز براي S.mutans و P.aeroginosa وS. aureusتقريباً موثر بوده ولي روي باكتري هاي ديگر اثري را نشان نداد. محلول 0.25% فقط براي S.mutans تقريباً موثر بوده ولي روي باكتري هاي ديگر اثري را نشان نداد. محلول 0.125% فقط كمي روي S.mutans موثر بوده ولي روي باكتري هاي ديگر اثري را نشان نداد. نمونه هاي 0.0625% و نيز كنترل منفي هيچ تاثير ضد ميكروبي را از خود نشان ندادند.

هدف: جلوگيري از بازگشت رنگ پس از سفيد كردن دندان‏ها توسط Opalescence 20% روش‏ها: بيست و چهار دندان كشيده شده‏ي ثناياي گوسالهبه وسيله‏ي Opalescence 20% به مدت دو هفته سفيد شده و سپس به سه گروه هشت تائي تقسيم شدند: گروه اول: گروه كنترل، به مدت پنج روز، روزانه به طول ده دقيقه در چاي، گروه دوم: به مدت پنج روز، روزانه سه دقيقه در محلول نانو تري كلسيم فسفات 10% و سپس ده دقيقه در چاي و گروه سوم: به مدت پنج روز، روزانه سه دقيقه در محلول نانو تري كلسيم فسفات 5% و سپس ده دقيقه در چاي قرار گرفتند. روزانه از دندان‏ها عكسبرداري ديجيتال، با استفاده از نرم افزار فوتوشاپ تحليل و پارامترهاي رنگي آن جهت تحليل آماري به نرم افزار spss فرستاده شد. نتايج: ميانگين تغييرات كلي رنگ دندان‏ها (∆E) پس از پنج روز از سفيد كردن دندان‏ها، در مقايسه هر سه گروه به وسيله‏ي آزمون ANOVA، معني دار بود.همچنين مقايسه‏ي اختلاف ميانگين (∆E) بين دو گروه اول و دوم با آزمون T بين دو گروه مستقل، معني دار بود؛ اما اين مقايسه بين دو گروه اول و سوم معني دار نبود؛ و در كل روند نزولي ميانگين (∆E) از گروه اول شروع شده، سپس گروه سوم و كم‏ترين ميانگين متعلق به گروه دوم بود.

در اين پژوهش به بررسي خواص سيمان پلي كربوكسيلات داراي فرمولاسيون حاوي نانوزينك اكسايد پرداخته خواص استحكام فشاري زمان سخت شدن ضخامت لايه اي و اسد اورژن سمان پلي كربوكسيلات داراي فرمولاسيون حاوي نانوزينك اكسايد را باي يك سمان پلي كربوكسيلات داراي پودر زينك اكسايد غير نانو مقايسه كرد مواد و روش ها براي بررسي اثر نانوزينك اكسايد از سه روش فرمولاسيون استفاده شد در فرمولاسيون فاقد نانو زينك اكسايد از اكسيد روي غير نانو استفاده شد در فرمولاسيون دوم و سوم به ميزان 10 درصد از يك اكسايد نانو استفاده گرديد در فرمولاسيون نوع 2 پيش از سينترينگ در كوره و در فرمولاسيون نوع سوم پس از سينترينگ در كوره و قبل از بال ميل كردن نمونه به فرمولاسيون افزوده شد مايع اين سمانها محلول 35 درصدي اسيد پلي آكرليك در اب با وزن مولكولي 35000 بود خواص استحكام فشاري زمان سخت شدن ضخامت لايه اي و اسد اروژن بر مبناي استانداردهاي ايزو 9917 مورد بررسي مقايسه اي قرار گرفت نتايج در آزمون استحكام فشاري ميزان استحكام فشاري در گروه فاقد نانو زينك اكسايد به ميزان +-7.12 ،76.67 مگا پاسكال در گروه داراي نانو زينك اكسايد قبل از سينتر كردن به ميزان 20.56 +-87.96 مگاپاسكال و در گروه داراي نانو زينك اكسايد پس از سينتر كردن به ميزان 5.21+-110.25 مگا پاسكال بوده است و بين هر دو گروه داراي نانو زينك اكسايد و گروه فاقد اين تركيب تفاوت معني دار آماري وجود دراد و ميزان استحكام فشاري در اين گروه ها به ميزان قابل توجهي بيش از گروه فاقد نانو زينك اكسايد است P-Value <0.05 همچنين ميزان ضخامت لايه اي در گروه فاقد نانو زينك اكسايد به ميزان 3.13 +-18.6 ميكرون در گروه داراي نانو زينك اكسايد قبل از سينتر كردن به ميزان 2.16+-16.8 ميكرون و در گروه داراي نانو زينك اكسايد پس از سينتر كردن به ميزان 87+-19 ميكرون بوده است و بين سه گروه اعم از داراي نانو زينك اكسايد و فاقد اين تركيب تفاوت معني داري آماري وجود ندارد و ميران ضخامت لايه اي در اين گروه ها شبيه به هم است P-Value iv>

تركيب سنتز شده شامل يونومر اورتان آكريلات كربوكسيله شده با روي (Zinc-Carboxylated Urethane Acrylate Complex (ZCUAC)) در در محيط مرطوب يون روي آزاد نموده و بعلاوه شامل گروه آكريلات در هر دو انتهاي زنجيره ميباشد. لذا، از طريق باندهاي دوگانه كربني امكان اتصال يافتن و شركت در شبكه پليمري چسب دنداني(باندينگ) را دارا ميباشد چرا كه عموما ساختار مولكولي اين چسب هاي دنداني حاوي مونومر هايي ميباشد كه در انهتاي آنها واحد هاي آكريلات وجود دارد. از جانب ديگر در اين يونومر سنتز شده به علت كمپلكس شدن با يون روي از طريق گروه هاي كربوكسيله، امكان آزاد سازي يون روي در محيطهاي آبي وجود دارد. بنابراين با اضافه نمودن ZCUAC به چسب دنداني و سپس پخت آن بوسيله نور مرئي آبي (ساطع شده از دستگاه لايت كيور كه در دندانپزشكي كلينيكي در دهان بيمار استفاده ميشود) يك شبكه واحد پليمري تشكيل خواهد شد كه در برخي از مناطق آن، پل هاي يوني Zn2+وجود دارد. در نتيجه زماني كه اين ماده به عنوان چسب دنداني جهت ترميم دندان با مواد همرنگ دندان قرار گرفته و در معرض رطوبت موجود در محيط دهان واقع شود، يونهاي Zn2+آن آزاد ميشوند. از آنجايي كه يون روي اثر كشندگي قابل ملاحظه بر عليه باكتري هاي مولد پوسيدگي دندان دارا ميباشد، ترميم هايي كه با استفاده از اين چسب دنداني بكار گرفته شوند، از ايجاد پوسيدگي مجدد در اطراف ترميم جلوگيري خواهند نمود. از جانب ديگر، يون Zn2+ منجر به مهار آنزيم ماتريس متلو پروتئيناز موجود در عاج دندان گرديده و به تبع آن نانوريزنشت (Nanoleakage) در زير ترميم هاي انجام شده با اين نوع چسب دنداني كاهش يافته كه نتيجه كلينيكي آن عبارت است از دوام طولاني تر و موثرتر ترميم همرنگ دندان. لازم به ذكر است تركيبات حاوي روي در تحقيقات گذشته در چسب هاي دنداني و مواد همرنگ بارها بكار گرفته شده اند وليكن مهمترين عيب موادي كه مورد استفاده قرار گرفته اند عبارت بوده است از عدم امكان اتصال با شبكه پليمري ماده دنداني كه در يونومر سنتز شده جديد اين مشكل حل شده است. بنابراين سنتز ZCUAC و اختلاط آن با جسب دنداني ميتواند گامي موثر در بهبود كارايي ترميم هاي دنداني قلمداد گردد.